Beni Kategorize Etme

Hırvatistan maçında Sabri oyuna kötü başladığında aklıma düştü. Uzun zamandır hangi takım olduğu farketmez; futbolcuları 3 sınıfta topluyorum kafamda. Standart iyi oynayanlar, kötü oynadıklarında şaşırtanlar ve iyi oynadıklarında kafamıza taş mı yağacak dedirtenler. Buna bir maçlık değil sezon, turnuva genişliğinde bakmak lazım. 1. grup: İstikrarlı ve devamlı iyi oynayanlar. Ne kötü ne de çok iyi sıfatıyla pek yanyana gelmezler. Bizim milli takımın ön liberoları mesela. Aurelio ve Mehmet Topal. Sezon boyunca aynı form grafiğiyle yürüyüp, gittiler, tek başına maç mı aldılar, hayır. Biri şampiyonluğu getirdi bu istikrarla, diğeri Fenerbahçe'nin çeyrek final oynamasında büyük pay sahibiydi. Hamit Altıntop ve Hakan Balta'yı da bu gruba katarım ben. İtalya'da Gattuso, Fransa'da Toulalan, Makelele. 2. grup yetenekli, tek başına maç alabilecek ya da rakibi tek başına durdurabilecek ancak günü gününe uymayan futbolcular. 90 dakika öncesinde büyük umutturlar, sahada yokları oynarlar kimi zaman. Arda, Tuncay, Pirlo, Torres, Gomez, Henry, Servet, Volkan, Lincoln, Delgado.... Onların kötü olduğu günde maçı kazanmak ancak mucizelere ya da 3. grubun performansına kalır. 3. grup iyi oynadıkları zaman taraftarı şaşırtanlar. Yetenekleri bir yere kadardır, olur da o gün hayatının topunu oynarlarsa 2. grup yatsa bile maç kazanılır. Sabri ne zaman düzgün orta yapsa izleyen şaşırır. Uğur Boral ne zaman iyi oynasa hayra alamet değildir. Euro 2008'in her onbirini alıp bu 3 gruba ayırmak mümkün. Portekiz bu yüzden (Ronaldo) elenip gitti, Hırvatlar karşısında bu yüzden (Modric, Rakitic) maçı penaltılara götürebildik, İtalyanlarda takımın yarısından fazlası 1 (Ambrosini, Panucci) ve 3. grup olduklarından eve döndüler. Fransızların 3. grubu sürpriz yapmayıp, 2. grubu da yatınca gidiş biletini aldılar. Naçizane formülüm; bir takımın başarısı için 1. gruptan 4-5 oyuncunun ilk onbirde olması ve 3. gruptakilerin sayısının 3'ü aşmaması...