
8 Haziran 2012
7 Haziran 2012
Ya O Gün... Bugün!..


O da vitesi yükseltti tekrar.. Dursa, “Evet” demese, birinci ligden bir takım yapışırdı yakasına. "Gel bizi çalıştır" derdi. O Villarreal’e “Evet” dedi. İkinci lig zor, Villarreal için de zor.. İmzayı atacak, takımın esaslı adamlarının gidişini izleyecek sonra yeni sezonu açacaktı… Ufak kasabalar, gölgede kalmış şehirlerde, köhne stadyumlarda ölümüne 90 dakikalar…



Manolo Preciado... Çok fiyakalı bir adın vardı... Şarkı gibi, tınısı güzel… Adamdın... Biz buradan desek ne yazar... Ülkende öyle diyorlar... Sevdiklerinle hasretine son verdiğin yerde huzur bul!..
Arşiv: Bazen Neşe Bazen Keder
Bizim Gerçeğimiz
BİZİM GERÇEĞİMİZ BİZİM GERÇEĞİMİZDİR
Çocuk: "Baba, sen Atletico'da oynadın mı?"
Baba: "Tam oynayacaktım ama dizimde, tam şuradan sakatlandım. O zamandan beri de..."
Çocuk: "Peki Atletico her zaman final mi oynar?"
Baba (tereddüt eder): "Evet, neredeyse her zaman final oynarız.. Evet"
Çocuk: "O zaman biz United'dan, City'den, Ajax'dan, Porto'dan daha iyiyiz değil mi?"
Baba: "Evet... Evet, Evet"
Çocuk: "Baba peki hangisi daha önemli; Şampiyonlar Ligi mi Avrupa Ligi mi?"
Baba: "Duruma göre değişir"
POOMSE The Lost Years
Çocuk: "Baba, sen Atletico'da oynadın mı?"
Baba: "Tam oynayacaktım ama dizimde, tam şuradan sakatlandım. O zamandan beri de..."
Çocuk: "Peki Atletico her zaman final mi oynar?"
Baba (tereddüt eder): "Evet, neredeyse her zaman final oynarız.. Evet"
Çocuk: "O zaman biz United'dan, City'den, Ajax'dan, Porto'dan daha iyiyiz değil mi?"
Baba: "Evet... Evet, Evet"
Çocuk: "Baba peki hangisi daha önemli; Şampiyonlar Ligi mi Avrupa Ligi mi?"
Baba: "Duruma göre değişir"
POOMSE The Lost Years
4 Haziran 2012
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)