26 Temmuz 2020

Selçuk İnan Bırakırken



Yedi yıl önce Barcelona lige yedi gollü galibiyetle başlamış, iki El Clasico’da da Real Madrid’i devirmiş, Bask bölgesinde önce Bilbao’ya ardından Sociedad’a kaybetmişti. Valencia, Şubat ayında Camp Nou’ya geldiğinde maçın ertesi gün aralarında bulunduğum gazeteci grubu Messi röportajını maçtan çok daha heyecanla bekliyordu. O gün Barça, Messi’li yıllarda Arjantinli’nin gol attığı bir maçı ilk kez kaybetti. Valencia 3-2 ile evine döndü. Sezonun son haftasında Barça evinde Atletico Madrid’e devirse şampiyondu. Arda’lı Atletico, 1-1 ile 19 yıl sonra şampiyonluk hasretini bitirip Lizbon’da kaybedeceklerini Şampiyonlar Ligi finalinin hazırlıklarına başladılar.. Ertesi gün Messi’yi bekleyen gazeteciler zamanında kameralar karşısına geçen Arjantinli’ye soru soramayacaklarını öğrendiler. Messi’ye soruları güvendiği bir gazeteci soracaktı… Ne beklersiniz ki böyle bir röportajdan.. İlk kez yakından bir basın toplantısında Messi’yi izliyordum. Utangaç ve çok konuşkan olmadığını biliyordum ama bu kadarı fazlaydı. Messi’nin ağzından kelimeleri kerpetenle alıyordu yakın gazeteci dostu. Göz temasından kaçınıyor, vücut dili bitse de gitsem diyordu…
Ertesi yıl Barselona’da Neymar röportajına bir saat önceden gelmiş Brezilyalı yıldızı bekliyorduk. Bizimle beraber bekleyenlerden biri de Barcelona kulübü ikinci başkanıydı. Röportaj saati geldiğinde Neymar ortalıkta yoktu, Barcelona’nın iletişim ekibinin yaşadıkları panik yüzlerinden okunuyordu. Neymar bir gece önce şehrin casinosunda sabahlamış diyen Katalan gazeteciler haklı mıydı bilmiyorum ama röportaj için salona girdiğinde 75 dakika gecikmişti. Messi’den yetenekli olduğu bir alan varsa o kesin iletişim gücü olabilir. Dakikalar içinde esprileri ve rahat cevaplarıyla salonu avucunun içine aldı, herkes mutlu ayrıldı basın toplantısından.. Sonuçta deli dolu Neymar bu, uyuduğu sıcak yatağından kalkıp gelmeyebilirdi de…
Ne futbolun kendisi ne de futbolcular 40 yıl önceki gibi değil. Futbolcuyla iki kare yan yana fotoğraf çektirip, ağzından iki cümle alıp sonra “altını sen doldursun” devri çoktan tarihe karıştı. Modern futbolda parayı sadece kulübünden kazanmıyorsun, sponsorlar sana ne kadar çok görünür olursan o kadar fazla bütçe ayırıyorlar. İyi futbolculuk kadar iyi aktörlük de önemli.. Elinde kramponlar moda fotoğrafçısına poz verdiğinde, röportajlarda ortalığı ayağa kaldıracak manşet ağzından çıktığında, 90’a taktığın frikik golleri kadar güzelsin ve başarılısın…
Selçuk İnan ile 9 yıl boyunca röportaj yapmayı başaramadım, mesleki kariyerimde başarısızlık olarak görür yapanları da tebrik ederim. Ne zaman denediysem, her erteledik. Galatasaray kaptanının zirvedeyken de, düşüşe geçtiğinde de anlatacak çok şeyi olduğuna inandım, başarılarının gençlere ilham kaynağı olacağını, yedek kulübesine düştüğünde bunun nedenlerini o günlerin sıcaklığında sormak isterdim. Bir gün bir yazının köşesine “Susma Selçuk, sıra sana gelecek” dedim… Geldi de…
Futbol kariyeri uzun bir yol… Başlayana “yolun açık olsun”, bitirene “geçmiş olsun” denir. Bu yol yokuşlu, virajlı; kazanmak da var kaybetmek de… İki yer arasında övgü de var eleştiri de… Selçuk İnan’ın Selçuk İnan olamadığı yılların sosyal medyanın yükselişe geçtiği yıllar olması belki de Selçuk’un talihsizliğiydi.. Çünkü bu devirde ayağın tökezlediğinde “çöpsün” o sanal dünyada...

Selçuk İnan büyük futbolcuydu ama düşük profil çizip, kaptanı olduğu takım adına neredeyse senede iki paragraf konuşan adam olmayı tercih etti. Geçen hafta da futbola veda ederken kameralar karşısında kaçırdığı gözleri, titreyen sesiyle aslında saha dışındaki Selçuk İnan’ın Z raporunu alıp verdi bize… Selçuk buydu, yaşına değil susmaya yenilmişti... Hayatta da futbolda da birinden ayrılmak değil; bir zamanlar beraber geçirilen o güzel zamanların bir daha tekrar etmeyeceğini bilmek acıtır… Selçuk’a en çok kızanlar onun ne kadar büyük futbolcu olduğunu bilen, izleyenlerdi. Selçuk bunu biliyor muydu? Sanmıyorum… Bilse, önce kalabalıklara sonra kendine küsmezdi. Kaptanı ve taraftarı olduğu kulübün efsanesi Bülent “Korkmaz”dı, bu sezon şampiyon olan Okan “Buruk” ayrılmıştı Galatasaray’dan… Selçuk da son 4 yılda kendine “İnan”madı… Eksik tuttuğu “güzel zamanlar” ve yapmadığı röportaj için canı sağ olsun, yeni hayatında yolu açık olsun…