Sabri ve Oleguer

Gerets, Feldkamp, Skibbe, Rijkaard... Mourinho ya da Alex Ferguson gelse de farketmez. Galatasaray'da bir şey değişmiyor! Serbest vuruş kazandıklarında topun başına o geliyor. Ya dağlara taşlara atıyor, ya da kısa kesip rakibe kontrarak şansı veriyor. Vurduğu her toptan sonra surat ifadesi şudur: "Aslında ben iyi vururum ama bu kez ayağıma oturmadı. " Hafif kafasını yana sallıyor, ilk kez seyrediyorsan sanırsın ki aslında bu adamın iki vurduğundan biri gol, bu kez ayağı çimene takıldı. Orijni sağ bek değil, sağ açık. Liverpool deplasmanındaki iki ortası dışında iyi ortasını hatırlayanlar otistik miyim diye soruyor kendine. Tobol maçının özeti de budur. Sabri bu sezon da vuruyor. Kulübede Rijkaard olunca eski takımından bir adam geldi aklıma. Sabri ile aynı mevkiden. Oleguer. Sabri gibi alt yapıdan yetişme. Katalan milliyetçiliğinin, vasatın iktidarının temsilcisi. Şampiyonlar Ligi 2006 finaline bile onbirde başlamıştı. Klasik madara olduğu maçlardan biriydi, yerine giren Belletti kupayı getirdi. Bir Sevilla maçı vardır ki akıllara ziyan!.. Adamın tek şansı Barcelona alt yapısında yetişmesiydi ve Katalan olması elbette. Oleguer, Katalan milliyetçisi, çıkar ters ters konuşur, Madrid hükümetini çıldırtır, milli formayı giymez. Hadi bir duruşu vardır dersin. Sabri de onun takipçisi! Kutlamalarda amigo olur, sonra taraftarın kafasına kramponu çakar. Klasik savunma cümlesi: Sinirlerime hakim olamadım'dır. Bu da duruştur (!) Oleguer'e dönelim. En sonunda dayanamadılar, kankaları Ajax'ı arayıp takımsız bırakmadılar. Rijkaard, Galatasaray'a 4-4-3 (!) sistemini oturtmak istiyorsa bence önce buradan başlamalı! Sabri'nin yeni takımı, Rijkaard profesörü kesilenlerin ağzından düşürmediği Sparta Rotterdam olmalı mesela (!)