Oyun Oynarken Mesut musun?

Bir futbol takımının maçlar ve antrenmanlar dışında ortak zamanları kısıtlıdır; Beraber yenilen yemekler ve uçak yolculukları... Futbolcular kamp ve deplasmanlarda yemek sofralarında uzun süre kalmaz, yarım saatte yemeklerini yer odalarına çekilirler. Uçak yolculuklarında ise herkesin kulağında müzik, önünde film ya da oyun. Teknik adamlar, futbolcuların kaynaşması ve iletişimlerinin artması için tesislerde ortak alan, hobi salonu olmasını isterler. Bir bilardo masası, bir langırt, bir dart, büyük ekran TV ve rahat koltuklar. Deplasmanlarda bir futbolcunun odasında toplanıp sohbet eden yedi-sekiz futbolcu... Bütün bunlar geride kaldı.
2000'lerin başından itibaren tüy gibi hafif dizüstü bilgisayarlara, taşınabilir DVD Player'lara binlerce euro akıtan futbolcular kalabalıklar arasında yalnız kalmayı tercih ettiler. Kimse kimseyle artık konuşmaz olmuştu. Herkes internette chat yapıyor, oyun oynuyordu. Bir zaman sonra kamplara Playstation taşımaya başladılar. 10 yıl önce oyun bağımlılığı yüzünden tedavi gören futbolcular oldu İngiltere'de...

Sporcu vücudu hassastır, yoğun çalışma temposu, idmanlardan sonra gerilen kaslar. M. United'lı Rio Ferdinand uzun süre dizi izlerken kendi kendini sakatlamayı başarmıştı. Önündeki sehpaya ayaklarını uzatan Ferdinand, saatlerce yerinden kalkmayınca diz bağlarından sakatlanmıştı. Önce sohbet odaları, sonra diziler ve oyunlar derken sosyal medyanın yükselişi herkesi kalabalık dünyada kendi yalnızlığına itti. Devir artık Twitter ve Instagram devriydi. Kendi hesabını yöneten futbolcular son Babel örneğinde olduğu gibi sinirlerine hakim olamayıp kariyerlerine de zarar verdiler, kimileri sosyal medyayı gelir kapısı yaptı, kimi de imaj danışmalarının elinde önce oyuncak sonra heba oldu...

Barcelonalı Dembele'nin oyun bağımlılığı yüzünden uykusuz gecelerin sabahında idmanlara ve hatta maçlara geç kaldığını, kulübünün oyuncuyu kadro dışı bırakmak yerine empati kurup çözüm üretme çabasını bu köşede dile getirdikten sonra Hıncal Usta köşesinde hikayeyi bir başka boyuta taşımış ve müthiş gazetecilik içgüdüsüyle o yazının akşamında Atletico Madrid deplasmanında beraberliği getiren Dembele'nin hikayesini, hocasının ve kaptanının görüşlerini yazmıştı. Hıncal Ağabey, Dembele akıllanmadı! Geçen hafta da 11.00'de başlayan idmana 13.00'de geldi ama forma giymeye devam ediyor. Barça oyuncuyu kazanmak için her şeyi yapıyor ama sanırım Dembele'nin tek ihtiyacı tüm evi ayağa kaldıracak esaslı bir alarmlı saat.

Oyun bağımlılığından muzdarip bir diğer isim ise Arsenalli Mesut Özil. Nefis bir sezon başlangıcının ardından geçen ay sırt kaslarındaki spazm yüzünden ortalıktan kaybolan ve M. United, Tottenham gibi hayati maçları kaçıran Mesut'un oyun tutkusunu bilmeyen yok. Mesut kaç saat oyun oynamış, kim nereden bilecek demeyin çünkü Mesut'un bilgisayarda geçirdiği saatler online oynadığı Fortnite kayıtlarında mevcut. İngiliz medyası da bu istatistikleri ortaya çıkardı. Mesut Özil'in her oyunu 20 dakika süren Fortnite'da 5 bin 221 maç yaptığı ve bunun için 104 bin 420 dakikayı ekran başında harcadığı ortaya çıkınca bir bilene danıştılar. Bir sandalyede 1740 saati oyun oynayarak geçiren Mesut'un sırt ağrılarının sebebi Fortnite'a bağımlılığı olabilir miydi? Köln Üniversitesi'nden sporcu sakatlıklarını önleme ve rehabilitasyon konusununda uzman olan Profesör Ingo Frobose "Evet, Fortnite oynamak Mesut'un sırt ağrılarının sebebi olabilir. Sporcular uzun süre hareketsiz kaldıklarında ortaya çıkan olumsuz sonuçlar spor yapmayan bir insanınkine göre daha fazladır. Ağır idman temposu sporcu vücudunu çok daha hassas yapar ve vücut tepki verir" diyor.
21 yıl önce İngiliz kaleci David James, Tomb Raider oyununa olan düşkünlüğü yüzünden kariyerini bitirme noktasına gelmişti. 21 yıl sonra Dembele, Mesut ve diğerleri... Teknoloji en büyük dostumuz. Bazen de bir zaman sonra en büyük düşmanımız.