17 Eylül 2007

Sen hep böyle kal

Arjantin'i işte bu yüzden seviyorum. Localar, VIP salonlar, endüstriyel futbolun dayatmaları daha oralara gelmedi. Rosario Central deplasmanda Newell's Old Boys'a 1-0 çaktı; bu da gol sevinci. Hayat doğal olunca güzel...

6 yorum:

Adsız dedi ki...

yıllar önce birisi arjantin'de basket salonlarında tel örgüler var demişti.hiç araştırmadım, denk gelmedim,görmedim ama yıllardır her ortamda satarım bunu :)
doğruluk payı var mıdır? siz bilirsiniz bunu gibi geldi bana hatta belki bi foto ( çok oluyorum :) farkındayım)

Adsız dedi ki...

sonunda rosario nun resmini de koydun ya bloguna, efsanesin artik gözümde.

Unknown dedi ki...

ne zaman tel örgülere koşan topçu görsem aklıma baliçin bursa günleri gelir,hey gidi

Adsız dedi ki...

Maçı uyduda izledim, Rosario'lu futbolcular 90 dakika bittiğinde müthiş sevinç yaşadılar. Birbirlerine sarılmaları ve sonra taraftarlara koşmaları çok samimiydi.

Adsız dedi ki...

golden sonra bu yapılırsa sarı kartla cezalandırılıyormuş, holosko trabzon'a attığı golden sonra juventuslu scout'un bulunduğu tribüne çıktı, sarı kartı aldı. forma çıkarmaya falan gelen bu sarı kartlar manasız. yalnız holosko oyundan çıkarken aynı tribünü alkışlayıp hakeme hareket çekti. holosko tribünlere mi scout'lara mı oynuyor acaba?

Adsız dedi ki...

bu tele tırmanmak kadar embesilce başka bir olay yok

yüzüğü tele takılıp parmağı kopan futbolcu akıllarda

koçum international board, hepsine birer sarı kart.