Dört Dünya
Kupası’nın sahibi, futbol tarihinin efsane liglerinden biri olan Serie A’nın
sahne aldığı İtalya’nın 60 yıl aradan sonra finallere gidememesi sadece ülkeyi
değil bütün dünyadaki futbolseverleri şoka uğrattı. Mavi formalarını Savoy
Hanedanı’ndan, bayraklarını cumhuriyetten döneminden alan ve her mili maçta
büyük bir coşkuyla marşlarını söyleyen İtalyanlar neden Rusya’daki Dünya
Kupası’nı evlerinde izleyecekler?
2006’da
Berlin’de Dünya Kupası’nı kazanırken yıldızlar topluluğu olan İtalyan Milli
Takımı son 10 yılda Pirlo dışında oyunu domine edecek star üretemedi. Baggio,
Del Piero ve Totti’nin ardından bayrağı teslim alan Pirlo da futbolu bırakınca
Gök Mavililer, 3 kuşak öncesi İtalyan olan Brezilyalı Jorginho’yu İsveç ile
oynadıkları hayati maçta ilk kez milli formayı verdiler.
Bellotti,
Immobile, Zaza (son maçta sakattı) yetenekli santrforları olan İtalyanlar orta
saha ve kanatlarda topu golcülerine getirecek adamları yetiştiremediler.
Insigne gibi bir hücum silahını da teknik direktör Ventura oyuna sokmamak için
adeta direndi. Bir
zamanların en popüler ligini Avrupa arenasında son yıllarda Juventus dışında
başı dik tutan takımları yoktu. Kaleci Buffon ve defans üçlüsünü milli takıma
gönderen, orta saha ve forvette yabancı futbolcuları kullanan Juventus görevini
yaptı ama Milan, Inter, Roma, Lazio ve Fiorentina gibi takımlardan milli takıma
çıta atlatacak adam gelmedi.
Futbolda
jenerasyon kaybı İtalyanları da vurdu. Forvet hattındaki oyuncular genç ve
tecrübesiz, defans hattı ise çok tecrübeli ama yaşlıydı. Benzer problemi genç
kuşaklarının kazanması için iki kupa bekleyen Almanlar da yaşamıştı. İtalyanlar
iki farklı jenerasyon kaynaşmasından istediklerini alamadılar.
Conte,
Allegri, Mancini ve Spalletti gibi usta teknik adamlar varken 69 yaşındaki
başarısı olmayan Ventura’yı göreve getiren İtalyan Futbol Federasyonu adeta
intihar etti. Ventura da 3-5-2 ısrarıyla İsveç eşleşmesinde takımı felakete
sürükledi.
Elemelerde
İspanya ile aynı gruba düşmeleri ve belki de İsveç duvarını play-off’ta
rastlaşmış olmaları şanssızlıktı ama İtalyanlar futbol tarihine kaybedilmemesi
gereken maçları kaybetmeyen takım olarak adını yazdırmıştı. 1970’de finalde
kaybeden, 82’de kazanan, 94’de Baggio’nun uzaya attığı penaltıyla yıkılan ve
2006’da kupayı kazanan İtalyanlar, “12 yılda bir final oynar” sihrini
Berlin’den 12 yıl sonra Moskova’ya taşıyamadılar ve bütün yolları Roma’ya çıktı
ve son sözü de Buffon söyledi: “Tek amacım bir milli takımda oynayamayı hayal
eden çocukları üzmemekti. Başaramadık. Özür diliyorum.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder