Arjantin, son çeyrek asırda İngilizlerin 50 yıldır yaptığı gibi her finale şampiyon olmak için gelip yarı final bile göremeden evine dönmüştü. 1990'dan sonra ilk kez bunu başardılar. "Maradona'dan büyüksen Dünya Kupası'nı kazan, o zaman görüşelim" cümlesi yıllardır kulaklarında çınlayan Messi, gruptaki 3 maçta da, İsviçre ve Belçika engellerinde de takımı tek başına sırtladı. Vasat bir kalecileri, parlak olmayan bir tandemleri, iş yapmayan bir orta saha göbekleri var ama Messi takımı Angel di Maria ile birlikte yarı finale getirdi. Di Maria yokken yükü daha ağır olacak, son maçta en sonunda sahne alan Higuain ve sakatlığı geçen Agüero'nun Messi'nin yüküne ortak olması lazım.
2010 finalini kaybettiği İspanya'ya 5 atıp Dünya Kupası'na en fiyakalı başlangıcı yapan Hollanda da Arjantin'den farklı değil. Takım Sneijder-Robben ikilisinin eline bakıyor. Onlar da Van Gaal'ın yüzünü kara çıkarmadılar. Bu kupada futbol şansı da yanlarında. Meksika maçını son 5 dakikada çevirdiler ve penaltılara giden Kosta Rika maçında Van Gaal'ın 30 yıllık tecrübesini ve beynini ortaya koyarak 120'de oyuna aldığı kaleci Krul, takımı yarı finale taşıdı.
İki takımın da ortak özelliği topa sahip olma istatistiğine fazla kafa yormamaları. Arjantin hocasının da deyimiyle kaos futbolu oynuyor. Hızlı hücumlarla çıkmaya çalışıyorlar ve Messi'nin eşsiz yeteneği onları taşıyor. Hollanda'nın oyunu da ülkeden çıkan Total Futbol'a çok uzak. Van Gaal da rakibe ani baskınlar ve dikine giden oyuncularla arıza çıkartmayı seven bir taraftan da savunmayı asla ikinci plana atmayan bir teknik adam. Dünya Kupası tarihi Güney Amerika kıtasında Avrupalı bir şampiyon görmedi. Hollanda, Güney Afrika'dan sonra bir kez daha final istiyor ama tarihinde oynadığı 3 finali de kaybeden ülke önce bu fikri Messi'ye kabul ettirmeli.
Cüneyt Çakır, iki grup maçının ardından son 16 ve çeyrek finallerde maç yönetmedi. Hakem komitesi Çakır'ı yıpratmadan yarı finale sakladı. İlk Dünya Kupası'nda yarı final yönetmek Çakır için büyük başarı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder