Kalecin oluyorlar çocukkenSen sevin diye gol oluyor bütün toplar
Bir zaman sonra libero
Arkanı topluyorlar
Top geçse, adam geçmiyor...
Yeni yetmeliğinde hepsi iki yönlü orta saha
Maddi-manevi pasların en güzelini atıyorlar.
Bazen de dokuz numaralar
Öğüt niyetine doksana takıyorlar, çıkartamıyorsun...
Sonra gidiyorlar...
"10 numaralar öldü" diyorlar ya şimdi
Belki de ondan işte...
Foto 1/2: TribündergiFoto 3: Kerem Sefa Gökbuget/Madrid
7 yorum:
Babam iyi Galatasaray'lıydı. Ben insanların başka takımları tutabildiklerini öğrendiğimde herhalde bir 10 maça götürmüştü beni. Yıllarca birlikte maçlara gittik, sonra , yaşlandı hastalandı maçlara gelmez oldu. Sonra bir gün farkettim babamın hiç forması yoktu, o Ali Sami Yen'in her taşını bilen babamın hiç forması olmamıştı. Hastaneden yeni çıkmıştık, 5 Ağustos doğum günüydü, gidip arkasında adının yazdığı 10 numaralı bir Galatasaray forması yaptırdım. Bir süre giydi, sonra yeniden hastalık, yeniden hastane... 6 Eylülde baş ucunda formasıyla uçtu gitti. Şimdi annemin evinin duvarında asılı forma, her gittiğimde kokluyorum, babamın kokusu varmış gibi... 10 numaralar ölse de yerleri hiç dolmuyor be... Ali Solaku
Basin sagolsun Ali SOLAKU
Ali Solaku, sabah sabah gözlerimi yaşarttın. Başın sağolsun.
Başınız sağolsun. Gözlerimde yaslarla okudum. Babalar hep o yeri doldurulamayan 10 numara gibiler..
Rahmetli babamla (bunu demek bile tuhaf ya) Dereağzı'na giderdik, antreman izlemeye. Onun omzuna çıkıp az maç izlemedim Kadıköy'de. Hastalığının son dönemlerinde bile Fenerbahçe galibiyetleri ile hep beraber ayakta durmuştuk. orhan pamuk, `her erkeğin ölümü babasının ölümüyle başlar` der ya o hesap. Her şey farklı, her şey garip. Tam 1 senedir gittiğim her maçta onun ceketine asılı o tütün kokusunu arar oldum. Çok garip çok!
10 Numara
Onunla tribünde maç seyretmek... Bu yazıyı ben yazabilmek isterdim. Ne mutlu sana http://minyaturkalem.blogspot.com/2009_06_01_archive.html
Yorum Gönder