10 Nisan 2007

Papaz Roma As Manchester United

İlk maçta 55 dakika 10 kişi oynayan Man. United'dan gol yediğinde bitti bu iş demiştim. Arkasından galibiyet golünü buldu Roma. Star TV kafayı taşlara vurmuştur, Chelsea'nin peşine takıldılar, muhteşem maçı pas geçtiler. Taddei sakatlanmış ısınırken; Vucinic'i koymuş yerine Spalletti. Perrotta gibi adam da sakat olunca; Scholes'sız Man. United karşısında bile çöktü orta sahası Roma'nın. İlk 10 dakika Pizzaro alıyor veriyor, De Rossi basıyordu, sonra büyük tecavüz başladı: 8 dakikada 3 gol.
Carrick ki golü yok kupada, yayın dışından akıllara ziyan vurdu, ikinci golde gol vuruşu öncesi yapılan altı seri pastan çok bu pasların kaç saniyeye sığdırıldığı önemli, Roma topu göremedi bile, 3. gol ilk maçta Man. United'ın attığının kopyasıydı. Tribündeki 4000 bin Roma'lıya acıdım o dakikalarda. Cristiano Ronaldo yine yaptı şovunu. 4 olmuş artık ayıp falan demedi İngilizler, yakaladık dibine kadar gider yaptılar. Doni ki iyi kalecidir kariyerinin en rezalet gecesiydi. Totti şimdi görür kırmızıyı dedim ama olmadı. Carrick, Doni'ye takmıştı bu akşam kafayı, uzaktan bir kere daha çaktı. De Rossi'nin şeref sayısı bu sezonun en güzel gollerinden biriydi.
7 oldu sonunda: 7-1. Roma için özel bir skor; tarihinde en farklı iki mağlubiyeti de 7-1 idi Roma'nın. 1932'de deplasmanda Juventus'a 1947'de Torino'ya kendi evinde 7-1 mağlup olmuştu Roma. O maçları seyreden kaç adam kaldı ki dünyada! "Up to five goals is journalism. After that, it becomes statistics" (Beş gole kadar gazetecilik, sonrası istatistik) derler. İşte öyle oldu...

Hiç yorum yok: