Euro 2020'den Geçmişe Yolculuk

 

Euro 2020’de 30 gün, 50 maç geride kaldı. Bu akşam İngiltere-İtalya finali Londra’da Wembley’de… Finalin izini geçmişte sürelim ve bazı sorulara cevap bulalım. Tarihinde hiç final oynamamış İngilizler buna 25 yıl önce çok yaklaşmıştı. Ev sahibi oldukları turnuvada yarı finale yükselmiş ve karşılarında Almanya’yı bulmuşlardı. Shearer’in golüyle öne geçtiler, Kuntz cevap verdi. Final penaltılara gitti. İki takımdan da ilk 6 penaltı da kaçıran yok. İngilizlerin 7. penaltısını kaçıran Southgate ertesi gün ülkede en sevilmeyen adamdı. 25 yıl sonra teknik direktör Southgate’in final yolculuğunda önündeki en büyük engel yine Almanlardı. Çeyrek asır önce hayalleri kabusa çeviren adam bu kez Almanları yıkmayı başardı.

İtalyanlar, 9 yıl önce Euro 2012’de son iki büyük kupanın sahibi İspanya ile aynı gruba düştüklerinde “yandık” diyorlardı. Gruptaki maç 1-1 berabere bitti, bir kez karşılaşacaklarından habersizdiler elbette. Prandelli yönetimindeki İtalya iki büyük engeli geçip geldi finale.. Biri, bu akşam karşılaşacakları ve penaltılarla devirdikleri İngiltere, yarı finalde de Almanya. 1 Temmuz 2012’nin akşamında Kiev’de İspanyollar 4 golle İtalyanları ezip kupayı kazanırken, Çizme’nin 11’inde Bonucci ve Chiellini vardı. İki usta stoper 9 yıl sonra İspanya’dan rövanşı alan ve Euro 2020’de finale yükselen genç İtalya’nın ağabeyleriydiler.

 UEFA’nın 60. yılında tüm kıtayı kucaklaması fikriyle yola çıkıp, yarı finaller ve finali Londra’ya verdiği yani İngilizleri gizli de değil açık açık ev sahibi ilan ettiği Euro 2020’de finale ev sahipliği yapacak Wembley’de bu akşam bütün pandemi sınırlamalarının kaldırıp 90 bin taraftarın tribünlerde olması bekleniyor. İngilizlerin karantina uygulaması yüzünden İtalya’dan gelecek taraftar sayısı üç binle sınırlı kalacak ama elbette buna Londra başta olmak üzere Ada topraklarında yaşayan İtalyanlar dahil değil. Peki bir turnuvada ev sahibi olmak kupayı kazanmaya yetiyor mu? Bunun cevabını arayalım şimdi de… Avrupa Şampiyonası tarihinde kupayı evinde kazanabilen 3 ülke var. 1964 yılında İspanya, dört yıl sonra İtalya ve 1984 yılında Fransa. 2004 yılında evinde Yunanistan’a finalde kupayı kaybeden Portekiz, 12 yıl sonra bu kez Fransa’nın ev sahipliği yaptığı kupayı Paris’te kazanmayı başarmıştı. Turnuva tarihinde Belçika (2000), Avusturya, İsviçre (2008), Polonya ve Ukranya (2012) ev sahibi oldukları şampiyonlarda gruptan çıkamazken, 1960’dan beri diğer ev sahipleri en az yarı final oynadılar. Dünya Kupası’nda ise ev sahibi takımların şampiyonluk sayısı daha fazla. 1930’da Uruguay, 1934’te İtalya’nın ardından, 1966’da İngiltere evinde ilk ve tek kupasını kazanmıştı. 1974’te Almanya ve 4 yıl sonra Arjantin mekanın sahibi olarak kupayı kaldırırken, evinde son Dünya Kupası’nı kazanan takım 1998’de Fransa oldu.

Son bir soru ve cevabı. 4 yılda bir düzenlenen turnuvada hangi futbolcular Şampiyonlar Ligi (Şampiyon Kulüpler Kupası) kazandıktan bir ay sonra milli takımlarıyla Avrupa Şampiyonu oldular? 1964’te Inter forması giyen ve İspanya ile şampiyon olan Luis Suarez, 1988’de Hollanda Milli Takımı’nın omurgasını oluşturan 5 PSV Eindhoven’lı: Koeman, Van Breukulen, Kieft, Van Aerle, Vanenburg… Euro 2000’i kazanan Fransa’da o yıl Şampiyonlar Ligi kazanan Rea Madrid’den Anelka ve Karembeu vardı. 2012’de İspanya şampiyon olurken, Avrupa’nın bir numaralı kupasını kazanan Chelsea’de Juan Mata ve Fernando Torres forma giyiyordu. 2016’da şampiyon Portekiz kadrosunda o sezon Şampiyonlar Ligi Kupası’nı kaldıran Pepe ve Cristiano Ronaldo vardı… Peki bu akşam finalde? Şampiyonlar Ligi Kupası kazanan Chelsea’den 5 futbolcu var. İngiltere’de James, Chilwell ve Mount. İtalya’da ise Jorginho ve Emerson… Bir taraf duble yaparken 15 gün sonra hazırlık kampında bulaşacakları takım arkadaşlarını üzecek… Bakalım kim?...