Mesut Özil'i tanıyorsunuz ama Faruk Onmaz'ın ismini sanırım çok az insan duymuştur. Aslında hikayeleri aynı. Mesut'un hikayesini ve sonunu biliyorsunuz. O Alman milli takımında oynuyor. Faruk da bir gurbetçi çocuğu. Avusturya'da doğmuş ve Avusturya adına Redl Bull Street Style'a katıldı Cape Town'da. Rakipleri topla dans ederken o her seferinde tekniğini konuşturdu. Son 16'a kalmaya başardı. Son 8'e kaldığında karşısına bu organizasyonun ilkinde birinci olan ve bu bu finallere katılan 50'den fazla genci idolü olan Fransız Sean Garnier çıktı. Herkesin parmakla gösterdiği Sean elbette çeyrek finalde favoriydi. Faruk 3 dakikalık şovda eledi Sean'i. 3 jüriden ikisinin oyunu aldı. Weah da oyunu Faruk'a verdi. Yarı finalde ev sahibinin temsilcisi çıkınca elbette ki bütün tribünler karşısındaydı. Güney Afrikalı Kamal da çok iyiydi. Finale çıkan Kamal oldu. Rakibi Norveç'ten Anders Solum oldu. Norveç'ten bu kadar teknik bir futbolcu çıkmamıştır. Bu oyunda üstelik kısa boy da bir avantaj. 1.90'a yakın boyuyla inanılmaz hareketler yaptı.
Cape Town'da stad finallere hazır. Stad çevresinde ufak tefek makyaj dışında yapacak bir işleri kalmamış. Havaların gidişatını bakılırsa Güney Afrika'da yağmurlu çok maç izleyeceğiz Haziran'da. Sert rüzgarlar da var ancak Cape Town'daki stad bundan etkilenmez. Şehir ucuz ama Dünya Kupası nedeniyle otel fiyatları doğal olarak uçmuş. Buna bir de uçak biletini eklediğinizde burada ne kadar taraftar ne kadar futbol turisti olur siz karar verin. Biz turistlere nasıl davranıyorsak burada da öyle. Avrupa'nın kibirine burada yer yok. Dün sahilde bir satıcı Türk olduğumuzu öğrendiğinde "Siz iyi futbol oynuyorsunuz ama bir var bir yoksunuz" dedi. Burada olup, burada olamayacağımızı bilmek. Bunu kabul edebilmek zor. Umudumuzu yitirmemek için şimdi Ümit Burnu'na gidiyoruz.
