23 Mart 2010
O Koltuklar
Galatasaray kulübü onu uğurlarken bu fotoğrafı tercih etmiş. Benim için tanıdık bir kare. Stadı hatırlamıyorum. Galiba Almanya'daydık. Bakmayın karede yalnız olduğuna, deklanşöre basılmadan önce ya da sonra Galatasaray'ı takip eden gazetecilerle sohbet ediyordu. Koltukları çok beğenmişti stadın. Seyrantepe'deki stad için kafasında binbir proje vardı. Koltukların fiyatını almış, marka marka bizle paylaşmıştı. İki sıra arasında olması gereken mesafeden bahsetmişti. İnsanlar rahat maç izlemeliydi. Yalnız, tek başına duruyor bu fotoğraf karesinde ama değildi. Başkanlığı boyunca onun döneminde doğan Galatasaray dergisinde çalıştım. Çok şey öğrendik, çok şey bildik. Ne o gün ne de sonra, yaşananları paylaşmamak mesleğin birinci kuralıydı. Benim için Özhan Bey idi. Şimdi o 6 yılın ardından bu karede yeni stadının koltuklarını hayal eden ama oturmak kısmet olmayan Özhan Bey, siyah ceketimizin sol yakasında bir iğne deliği daha açıp gitti. Saygılar Özhan Bey. Huzur bulun...
Allah rahmet eylesin. Türk sporunun kirli portresinde temiz kalan nadir karelerden biriydi.
YanıtlaSil:(
YanıtlaSilÇok kızdık, çok üzüldük onun zamanında ama bize birçok önemli değeri de öğretmiştir kendisi. Büyük bir Glatasaraylıyı kaybettik.Mekanı cennet olsun başkanın.
YanıtlaSilHayatını mecazi anlamda değil gerçekten Galatasaray'a adamış,çok farklı bir insan ayrıldı bu dünyadan.Galatasaray liseli olması,Galatasaraylı olmasının önüne geçiyor diye eleştiriler alırdı çoğu zaman.Bu topraklarda genelde rakibi aşağılayan,küçümseyen,yağmasa da gürleyen,atıp tutan insan daha çok sevilir.Sportmen ruhu,rakibe saygısı eşsizdi.Milyonlarca taraftarı olan bir camiaya Başkanlık ederken elbette seveniniz kadar olmasa da sevmeyeniniz de olur.Ancak istisnasız herkes ona saygı duyardı.Ezeli rakibin sahasında alınan 6-0 lık ağır yenilgide dahi rakibin golünü alkışlayan,karşısındakinin elini sıkan bambaşka biriydi kuşkusuz.Bu kadar mesafeli olup bir o kadar da babacan olan kimse kalmadı galiba futbolumuzda...
YanıtlaSilvasiyeti yaşarken ortaya koyduğu farkı ölürken de koruduğunun ispatıdır...
YanıtlaSilçok saygı duyuyorum.
"Çok şey öğrendik, çok şey bildik. Ne o gün ne de sonra, yaşananları paylaşmamak mesleğin birinci kuralıydı."
YanıtlaSilAceto...
Galatasaray hakkında yazdıklarınızı okurken anlamadığımız, içinde çıkamadığımız hatta "görmek bu kadar kolayken neden değinmemiş" dediğimiz taraflar olursa o bilgilere yoracağız...
Hiç tanımadım, sadece tvden gördüm ve konuşmasını duydum. Karşılıklı oturup hiç muhabbet etmişliğimiz olmasa da insan hissediyor bir ruhun ve kişiliğin yüceliğini ve ardından O kişi için peş peşe dualar mırlıdanıyor...
YanıtlaSilMekanı cennet olsun...
Sarı kırmızı forma, Galatasaraylılık, Galatasaray başkanlığı; hiç kimseye ona yakıştığı kadar yakışmadı.
YanıtlaSil''Beni canı gönülden alkışlayamadığınızın farkındayım, olsun bu da yeter.''
YanıtlaSilŞampiyonluk gecesinden...
ölüm acıdır ennihayetinde.. geride kalanlar içerisinde kalbi sancıyan çok kişi bırakır.. üzüntü cümleleri dökülür dillerden.. anlarım.. karışmaya haddim de yoktur doğal olarak.. ancakezelden beridir sinir olduğum bir konu vardır ki o da ölenin arkasından, geçmişte yaşananlar ve denilenlerin unutulup en saf ifadeyle "yalan söylenmesi".. canaydın'ı en başından beri çok sevmiş ve şimdi de üzüntülerini en büyük sevgi cümleleriyle ifade edenlere ne diyebilirim ki..? insanlar farklıdır.. doğal olarak sevdikleri de.. karışma hakkımız yok.. ancak madalyonun diğer yüzünde, kendisinin yaşamı sürecinde yegane hakaretler yağdırdıktan sonra şimdi bir anda "aslında galatasaray'ı dünyaya açmak istiyordu, çok sevecendi, çok fair play vsvs" sözleriyle kendini gösterenler var.. ben buna deliriyorum işte.. yahu en azından o'nun ölüsüne saygı duymak değilmidir ne hissediyorsan onu söylemek.. "sevmedim, vicdanımda affetmeyeceğim, ona inanmıyorum, ama ölüm elbet acıdır, yakınlarının başı sağolsun allah rahmet eylesin" demek çok mu zor.. ya da neden bunu diyenler bir anda "ölüye de mi saygınız yok bee" diyerek iyi insan modunda gezerler..? riyakarlığın her türlüsü feci derecede midemi bulandırıyor benim.. ölüye saygısızlıktır bu.. kendine saygısızlıktır..
YanıtlaSilben de diyorum ki.. özhan canaydın'a 2002 yılınca büyük sevgi duyuyordum.. o tarihten sonraki her icraatıyla da bu sevgimi adım adım silmeyi başardı benim kalbimden.. ne fair play ruhuna inandım ne sıcak kalpliliğine.. verdiği sözlerle insanları kandırmalarını unutmadım, tek adam egosunun galatasaray'a yansıyan götürülerini unutmadım, galatasaray'ı dünyaya açmak değil de malum kesimin elinde tutmak için gösterdiği çabaları unutmadım.. aziz yıldırım'ın elini sıktı diye sövenlerden de asla olmadım.. kişiliğine odaklandım.. ve sevmiyorum.. yalan söylemiyorum.. o'nu gerçekten sevenlere de can-ı gönülden sabır diliyorum..
benim arkamdan da nefret edenin etmeyenin, sevenin sevmeyenin, herkesin sadece gerçek hislerini söylemesi en büyük arzularımdandır.. yalanlarla gömülmek istemiyorum.. yukarıdaki meramım da buradan gelmektedir..
"siyah ceketimizin sol yakasında bir iğne deliği daha açıp gitti." çok oturaklı olmuş bu cümle Bülent abi...
YanıtlaSilher kör, ölünce badem gözlü muamelesi görür...
YanıtlaSilhafıza, kötü yaşananları anında silip atabilme potansiyeline sahiptir ve bu potansiyelini ölüm haberi gelir gelmez kullanır...
olan olmuştur... ölene saygı duyulur...
abi onun ardından yazılmış en güzel yazı bu olsa gerek başımız sağolsun.
YanıtlaSilBarakıuda @ cleanclothes
YanıtlaSilKARDEŞİMSİNİZ
büyük başkanlıgından öte büyük insandı. hani derler ya bir çınar daha kayboldu diye ondandı, eski insanlardan, parası olup da burnu kaf dağlarında olmayan, alçakgönüllü, sert ama çok babacan,gönül adamı kaç kişi kaldı böyle.
YanıtlaSilİki gündür kendime bile söyleyemediklerimi anlatmış;Barakuda@Cleanclothes ve robinho32.
YanıtlaSilSusmak en iyisi galiba,Allah rahmet eylesin,sevenlerine sabır versin.
bizi yaktin,yiktin desekte baskanligi biraktiktan sonra çok sevmeye baslamistim kendisini. keske aslantepe'nin açilisini gorebilseydi.
YanıtlaSilallah rahmet eylesin, mekani cennet olsun.
bizim taraftar da karşılıksız sevdi büyük baskanı. carsamba aksamı, ilk nerden cıktıgı belli olmayan alkış olayına--saygı durusunda sessizlik esastır ama-- ellerim patlayana kadar eşlik ettim, mekanı cennet olsun
YanıtlaSil