Bütün Yollar Neden Roma'ya Çıktı?

Dört Dünya Kupası’nın sahibi, futbol tarihinin efsane liglerinden biri olan Serie A’nın sahne aldığı İtalya’nın 60 yıl aradan sonra finallere gidememesi sadece ülkeyi değil bütün dünyadaki futbolseverleri şoka uğrattı. Mavi formalarını Savoy Hanedanı’ndan, bayraklarını cumhuriyetten döneminden alan ve her mili maçta büyük bir coşkuyla marşlarını söyleyen İtalyanlar neden Rusya’daki Dünya Kupası’nı evlerinde izleyecekler?

2006’da Berlin’de Dünya Kupası’nı kazanırken yıldızlar topluluğu olan İtalyan Milli Takımı son 10 yılda Pirlo dışında oyunu domine edecek star üretemedi. Baggio, Del Piero ve Totti’nin ardından bayrağı teslim alan Pirlo da futbolu bırakınca Gök Mavililer, 3 kuşak öncesi İtalyan olan Brezilyalı Jorginho’yu İsveç ile oynadıkları hayati maçta ilk kez milli formayı verdiler.

Bellotti, Immobile, Zaza (son maçta sakattı) yetenekli santrforları olan İtalyanlar orta saha ve kanatlarda topu golcülerine getirecek adamları yetiştiremediler. Insigne gibi bir hücum silahını da teknik direktör Ventura oyuna sokmamak için adeta direndi. Bir zamanların en popüler ligini Avrupa arenasında son yıllarda Juventus dışında başı dik tutan takımları yoktu. Kaleci Buffon ve defans üçlüsünü milli takıma gönderen, orta saha ve forvette yabancı futbolcuları kullanan Juventus görevini yaptı ama Milan, Inter, Roma, Lazio ve Fiorentina gibi takımlardan milli takıma çıta atlatacak adam gelmedi.

Futbolda jenerasyon kaybı İtalyanları da vurdu. Forvet hattındaki oyuncular genç ve tecrübesiz, defans hattı ise çok tecrübeli ama yaşlıydı. Benzer problemi genç kuşaklarının kazanması için iki kupa bekleyen Almanlar da yaşamıştı. İtalyanlar iki farklı jenerasyon kaynaşmasından istediklerini alamadılar.

Conte, Allegri, Mancini ve Spalletti gibi usta teknik adamlar varken 69 yaşındaki başarısı olmayan Ventura’yı göreve getiren İtalyan Futbol Federasyonu adeta intihar etti. Ventura da 3-5-2 ısrarıyla İsveç eşleşmesinde takımı felakete sürükledi.

Elemelerde İspanya ile aynı gruba düşmeleri ve belki de İsveç duvarını play-off’ta rastlaşmış olmaları şanssızlıktı ama İtalyanlar futbol tarihine kaybedilmemesi gereken maçları kaybetmeyen takım olarak adını yazdırmıştı. 1970’de finalde kaybeden, 82’de kazanan, 94’de Baggio’nun uzaya attığı penaltıyla yıkılan ve 2006’da kupayı kazanan İtalyanlar, “12 yılda bir final oynar” sihrini Berlin’den 12 yıl sonra Moskova’ya taşıyamadılar ve bütün yolları Roma’ya çıktı ve son sözü de Buffon söyledi: “Tek amacım bir milli takımda oynayamayı hayal eden çocukları üzmemekti. Başaramadık. Özür diliyorum.”