Maradona Giderken

Maradona'nın Almanya maçının ardından yaptığı açıklamaları izledim. Takımıyla gurur duyduğu, kafasındaki futbolu oynattığını, finallerde başarılı olduklarından bahsediyordu. Çok değil yarım saat önce sahada sürklase olan takımın teknik direktörü sanki o değildi. Bardağın dolu tarafından bakmak da bir yere kadar!

Bir yakınını kaybettiğinde insan dört aşamadan geçer diye okumuştum bir zamanlar. Sonra bir gün pratik etme şansım da oldu. Kaybedilenin, gidenin ardından ilk gelen inkardır. Ölmedi dersin. Öldüğüne inanmazsın. İnkar yerini kabullenmeye bıraktığında isyan girer devreye. Neden sorusuyla baş başa kalırsın. Her ölüm erken der karşına oturanlar. Üçüncü devre matemdir. Bu dönemde işin eğitimini almış olanlar hayata sağlıklı devam edebilmek için dibine kadar yaşamayı tavsiye ederler hüznü. Oturur ağlarsın, içersin, ağlarsın. Dördüncüsü ve sonsuzu özlemdir. O, sen yaşadıkça peşinden gelir. Özlersin, hatırlarsın, rahmetlinin cebini ararsın, açmaz, yine özlersin...Maradona'yı izlediğimde bunlar geldi aklıma. Ortada tutun ki bir ölüm var. Maçın ardından ne söylediğinin farkında bile değildi. Bugün eve döndüğünde başka türlü konuşmuş bir televizyon kanalına. 2006'da Arjantin elenip eve döndüğünde 3 bin kişi karşılamış, Maradona da o tarihte "Neyi kutluyoruz?" demiş doğal olarak. Ole unutmamış, 4 yıl sonra yine bileti erken aldıklarında bu kez Maradona farkıyla havaalanına gelen insan sayısı 20 bin. Kupayı alsalar milyon insan gelecek demek ki karşılamaya. Maradona bırakacak mı? Arjantin Futbol Federasyonu'nun tepesindeki adamlar akıllı adamlar. Hiçbiri kalkıp da onu görevden almaz. Aldıkları takdirde halkın linç edeceğini iyi biliyorlar ve sessizliklerini koruyorlar. Maradona ne diyorsa o diyorlar. Maradona ne diyor peki? "Artık benim devrim kapandı. Elimden geleni yaptım. Artık ailemin yanına dönüyorum."

Televizyondaki bu konuşması basit bir kamuoyu yoklaması da olabilir. Zira "gitsin" diyenlerin yüzdesi şu anda daha fazla. Yakın arkadaşı Alejandro Mancuso ise devam edeceğini iddia ediyor. Benim tahminim bırakacağı yönünde. Maradona bir sistem adamı değil, sabırlı olamayacak kadar savruk bir 50 yılı geride bırakmış, tüm defolarıyla sevilen bir adam . Lakin bu defolar onun iyi bir hoca olmasını engelliyor. Üzerinde takım elbise bile sakil duruyordu Dünya Kupası'nda.

Onunla büyüyen kuşak ondan kokainden dibe vurduğunda vazgeçmedi, şimdi kulübede duvara toslayınca da vazgeçmez. Çünkü Maradona, mükemmel olmayan adamların en mükemmeli...