4 Şubat 2009

Togo'da Bir Çocuk

Hikaye 21 yıl öncesinden. Afrika'da Togo'da bir çocuk. 4 yaşında. Doğduğu günden itibaren ilk adımlarını gözleyen ailesi yürüyemeyen çocukları için derman arıyorlar. Nijerja'ya, Gana'ya doktorlara götürüyorlar. Çare bulunamıyor. Annesi; "artık tek çare dua etmek" diyor. Çocuğu kucağına alıyor ve kiliseye gidiyor. Rahip, kadına yedi gün boyunca dua etmesi gerektiğini söylüyor. Kadın yedi gün dua ediyor kilisede. Yedinci gün, bir pazar günü. Kilisenin önünde top oynayan çocuklardan biri topa abanıyor, top kilisenin kapısından içeri giriyor. Dua eden kadının dizinin dibinde oturan çocuk, topu görünce ayağa kalkıyor ve topa doğru yürümeye başlıyor. Hayatında ilk kez adım atıyor. 21 yıl sonra çocuk bunu anlatırken "Biliyorum inanılmaz gibi geliyor ama doğru. Futbol benim kaderimmiş". O çocuğun adı Emmanuel Adebayor. Bugünlerde Arsenal forması giyiyor.
at

40 yorum:

  1. Adsız4 Şubat 2009 02:28

    ben ilk gördüğümde demiştim zaten topçu olur bundan diye...

    YanıtlaSil
  2. theotheo4 Şubat 2009 02:28

    bal-kaymak gibi topçudur. seviyoruz seni ade.

    YanıtlaSil
  3. omega4 Şubat 2009 02:32

    E yok artık ali sami...

    YanıtlaSil
  4. reverdy4 Şubat 2009 02:33

    o degilde bir zamanlar kimin arkasındaydı adebayor simdi arkasında oldugu nondanın kosmaya mecali yokkken arsene wenger sagolsun adebayor premier ligde cirit atıyor

    YanıtlaSil
  5. lancey4 Şubat 2009 03:03

    vay be ne hikaye ama :)

    YanıtlaSil
  6. ASVALTTAICENLER4 Şubat 2009 03:52

    bu o olay film olur üstüne en iyi senaryo dalında oscar alır

    YanıtlaSil
  7. Honest4 Şubat 2009 04:14

    bu tip hikayelere bayılıyorum :) başka hikayelerde bekliyoruz Bülent Abi..

    YanıtlaSil
  8. Quad & AbSurDMaN4 Şubat 2009 04:16

    Yok artık Emmanuel Adebayor.

    YanıtlaSil
  9. Zoma4 Şubat 2009 08:45

    Feci sallamış Adebayor efendi.

    YanıtlaSil
  10. jose4 Şubat 2009 09:27

    Nefis hikaye.Roman Riquelmenın hıkayesı gıbı bır üslupla anlatmışsın abi eline sağlık.

    YanıtlaSil
  11. AAAA4 Şubat 2009 09:36

    hikaye doğru ise (bu kadarı da olmaz, holivud filmi mi lan bu) bu adamın kaderinde cidden futbol varmış.

    insan böylesi bir hikayeyi okuyunca, 4 yaşındaki çocuğun büyüyünce maradona felan olmasını bekliyor.

    YanıtlaSil
  12. Sinan Kolat4 Şubat 2009 09:47

    Futbol, gunumuzdeki en buyuk din aslinda

    YanıtlaSil
  13. canoğlan4 Şubat 2009 09:58

    emmanuel hadibuyur derdik bu adama arkadaşlar arasında makarasına, harbi doğru çıktı. hadi buyur şimdi.

    YanıtlaSil
  14. mondo trasho4 Şubat 2009 10:05

    şehir efsanesi tadı var biraz.
    şüpheyle yaklaşıyorum.

    YanıtlaSil
  15. broker&dealer4 Şubat 2009 10:22

    güzel hikaye.ibrahim üzülmezinde sanırım böyle bir hikayesi var :) başka türlü o adamla yeşil sahaların buluşma ihtimali yok :)

    YanıtlaSil
  16. xaropinho4 Şubat 2009 11:28

    aslında afrika'dan çıkan sporcular için pek de o kadar ilginç bir hikaye değil..kanu'nunda kalbi delikti ama o da aynı takımda yıllarca başarıyla oynadı..adebayorda onun veliahtı sayılır zaten..alıştık artık afrikalı sporcuların bu tip hikayelerine:))

    YanıtlaSil
  17. tknycl4 Şubat 2009 11:30

    ismail güldüren'in nasıl bir çocukluk travması var merak ediyorum ben de..

    YanıtlaSil
  18. AykanGulten4 Şubat 2009 11:37

    Ellerine Saglik. Tam Lost'luk hikaye. Ister misin kilisenin rahibi de Mr.Eko'nun kardesi olsun.

    YanıtlaSil
  19. Bellamy.4 Şubat 2009 11:49

    mr.eko diyodum bu adama, şimdi hikaye tamamlandı. i'm gonna build a church john!

    YanıtlaSil
  20. İsim4 Şubat 2009 12:11

    Doğu insanı bayılır böyle mistik hikayelere.
    Hele eli ekmek tutan Afrikalılar'ın %80-90'ı misyonerlere borçludur bunu.
    Bir nevi borç ödeme diyelim baba-oğul ve kutsal ruh şirketine.

    YanıtlaSil
  21. Mr.Eko4 Şubat 2009 12:53

    Adebayor ile akrabalığımız yok, ben Liberya doğumluyum.

    YanıtlaSil
  22. Temur4 Şubat 2009 13:02

    Arkadaşlar Sabri'nin futbola başlama hikayesini bilen varsa paylaşabilir mi? Bence içerik olarak olmasa bile sonuçları olarak çok daha dramatik bir hadise.

    YanıtlaSil
  23. Adsız4 Şubat 2009 13:07

    tsubasa'nın futbola başlama hikayesi daha gerçekçi valla :)

    YanıtlaSil
  24. MaThiN4 Şubat 2009 13:24

    gerçekten etkileyici.kader bu olsa gerek

    YanıtlaSil
  25. hagibaba4 Şubat 2009 13:29

    Yalansa da gerçekse de süper hikaye wallahi.
    hele bir de benim gibi adebayor u en iyi forvet olarak görüyorsanız.
    Mistik bir hava katmış bu olay adenayor a:D

    YanıtlaSil
  26. H. İbrahim Andiç4 Şubat 2009 14:12

    aslında bunlar bi seri haline de getirilebilir. riquelme'ninkiyle birlikte.

    okur okumaz "yalan lan bu, hikaye hikaye" diyenlere selam olsun.

    YanıtlaSil
  27. ornitrin4 Şubat 2009 14:24

    Anlatım hoş olmuş.

    Aebayor, atıyor, atıyor, atıyorsun. 2 ay yatınca(ameliyat) kalkıp yürüyemiyorsun, 4 yıldır yürümeyen ve yürümeyi bilmeyen çocuk kalkıp nasıl yürür? Yürümez bu işler böyle.

    Seni de anlıyorum, annenine de anlıyorum, duygularını da anlamaya çalışıyorum. Sen bu toplara girme, git yeşil sahadaki toplara gir.

    -Oku da öğren bilmiyorsan-Bak ne demiş Kenyatta amcan:

    "when they came we had the land and they had the bible. They asked us to close our eyes to pray and when we opened our eyes they had our land and we had their bible."

    Hadi bakayım ofsayta düşme, terli terli su içme emi!

    YanıtlaSil
  28. Başar Bölükbaş4 Şubat 2009 14:34

    ..kendim oldugumu hissettigim anlarin cogunda futbol var..
    Or: Arsenal UEFA 2000 final.ini izlerken koltugun altina girmisim haberim yok tabi :)

    YanıtlaSil
  29. defansın sigortası4 Şubat 2009 16:21

    gerçekten ilginç bir hikaye...

    YanıtlaSil
  30. SAFÆ4 Şubat 2009 17:38

    Tüyler diken oldu yaa..

    YanıtlaSil
  31. papaz4 Şubat 2009 18:01

    Tsubasa'yı da ölümden bir futbol topu kurtarmıştı, ona özenmiş:)

    YanıtlaSil
  32. PIERREMANU4 Şubat 2009 18:13

    Atma Ziya!

    YanıtlaSil
  33. Adsız4 Şubat 2009 18:39

    yalan olduğunu zannetmiyorum football mondial'de anlatmıştı kendisi. doğduğu yer gerçekten bu dünya'nın cehennemi.

    bu arada Bülent abi; Arda'ya yapılan şerefsizlikle ilgili bir yazı beklıyoruz.


    şöyle bir şey yazdım. nacizane,

    http://footballagainsttheenemy.blogspot.com/2009/02/mal-bulmus-magribi-gibi-sevinen.html

    YanıtlaSil
  34. josemarcelosalas4 Şubat 2009 21:11

    Tüylerim diken diken oldu...

    YanıtlaSil
  35. firat selcuk4 Şubat 2009 21:48

    inanmayan arkadaslar yazıdan belirli alıntılarla ingilizce arama yaparlarsa ingiliz basınında bu haberin adebayor'un agzından cıktıgı sonucuna ulasır.. kilise, dua, 4 yaş.. bakın nasıl da güzeş sonuca varacaksınız bunları adebayor, church, praying, 4-year-old seklinde yazıp arayınca..

    ha adebayor'un anlattıgı dogru mu degil mi o tartısılır da yazılan bir seye hic de arastırmadan "yalan bu, atmayın" diye saydırmak hos degil..

    YanıtlaSil
  36. Yiğit5 Şubat 2009 03:37

    gerçek mi acaba gerçek ise futbolu bırakana kadar adebayor'un futbol tarihine geçecek bir olaya imza atmasını beklerim.

    YanıtlaSil
  37. sMAnia5 Şubat 2009 06:14

    bu tip hikayeleri futbol yazdigi icin bir ayri seviyorum ben bu isi ...

    cok cok romantik ...

    YanıtlaSil
  38. abeyle5 Şubat 2009 16:47

    bugün sabah gazetesi haber yapmis bunu birde tabii hep "aldigimiz bilgiye göre" demisler.eee gercek gazetecilik boyle oluyor herhalde

    YanıtlaSil
  39. Serkan Özçalık5 Şubat 2009 20:53

    İnanılmaz bir hikaye...

    YanıtlaSil
  40. Unknown7 Şubat 2009 03:29

    çakma bir gazetecilik örneği olarak bugünün mynet'inde de yer aldı. virgülüne dokunmadan ve tabiki kaynak göstermeden yayınlamışlar. gerekeni yaparsın umarım aceto. buyrun bu da kopyanın linki: http://spor.mynet.com/sporhaber/detail_news/home.asp?mainPage=1&which=headline&type=&id=O1233925922703&ref=main_news&date=06Subat2009

    YanıtlaSil