Biz Portakal Severiz

Hollanda'nın galibiyeti memlekette ve yurtdışı temsilcilliklerde büyük bir coşkuyla kutlandı demek lazım. Ciddi bir Hollanda sempatisi var, kökeni 74 ve 78 Dünya Kupaları'na uzanıyor sanırım. İtalya'dan ise nefret eden büyük bir kitle var. Bu husumeti tam çözemedim. Euro 2008'de bazı maçlar diğerlerinden daha kolay izleniyor. Avrupa'nın büyük liglerini bütün sezon takip edenler için İtalya-Hollanda böyle bir maçtı. Kolaydan kastım; sahadaki 22 futbolcuyu da yakından tanıyor, ne yapıp yapamayacaklarını, kapasitelerini biliyor olmak. Oysa ki Avusturya, Polonya hep soru işareti. Ben Hollanda-İtalya maçını izlerken Real Madrid-Milan gibi gördüm maçı bir ara. Bir tarafta Sneijder-Nistelrooy, diğer tarafta Ambrosini-Pirlo-Gattuso üçlüsü. Sürklase eden bir oyun değildi Hollanda'nınki lakin açık ofsayttan gelen ilk golün tartışmasını yaptırmayacak kadar da hakettiler galibiyeti. Donadoni ile turnuvaya 3-4 kala sözleşme yenilemişti İtalyan futbol federasyonu. Komik bir güvenoyu hareketiydi. Herkes biliyor ki Donadoni bu takımın başında kalmayacak. İtalyan Dünya Kupası'nda 12 yılda bir final oynayıp bir kaybedip bir kazandılar 40 yıldır. Fransızların 1998-2000 ikilemesi gibi kupayı da alabilirler; aynı Fransızların 2002'de Japonya'da sıfır çekip döndükleri gibi Roma'nın yolunu da tutabilirler. İtalyan medyası 30 yıl sonra Hollanda'ya kaybettik diye yaygara yapıyor. Ulen sanki her sene iki maç oynuyorsunuz bu ülkeyle!