442 demişken dergilerden devam edeyim. Yıllardır başta Vogue olmak üzere elinde bir sürü değerli dergi olan Conde Nast grubunun neden Türkiye'ye girmediğini merak ederim. Reklam pazarını mı yeterli bulmazlar acaba? Vogue Amerika edisyonunun başında efsane editör Anna Wintour vardır, bizim memlekette de taklitleri var. Mesela Alem'in başındaki kızcağız, komiktir. (Dergiciliğe devam etse Gülse Birsel olurdu belki yerli malı Wintour) Anna Wintour'un hayatı hem kitap hem film oldu, Şeytan Prada giyer ki biz de Şeytan marka giyer diye çevirdiler (The Devils Wear Prada). Moda endüstrisini nasıl parmağının ucunda oynattığının hikayesidir kitap/film Anna Wintour'un. Konuyu güncele getireyim. 3 yıl önce İtalya'dan dönerken havalanında bir Vogue almıştım evdeki meraklısına. 600 sayfadan fazla, köpek ölüsü bir dergiydi. Eylül 2007'de Vogue tam 840 sayfa çıkmış. Peki kaç sayfası reklam? 727 sayfa. Yani Anna Wintour reklamları toplamış, editörler de 113 sayfa hazırlamışlar. Dergilerdeki okunacak sayfa/reklam oranı bizim memlekette hala kabul edilebilir seviyede. Buradan illa ki topu spor dergilerine atayım. Bizim memlekette neden spor dergileri yaşamaz? Çünkü reklam alamazlar. Neden alamazlar? Çünkü Adidas ve Nike başta olmak üzere büyük spor markaları bu memlekette spor yapılmadığından ve korsandan dolayı verse de ancak 2 sayfa ilan verirler. Spor dergilerinin okuyucu profiline uyan elektronik, otomotiv, parfüm, tekstil markaları ise ilan vermekten kaçınırlar. La Gazetta dello Sport 'ta tam sayfa Armani Uomo ilanı olur, aynı ilan bizde gider kadın dergilerine verilir. Hikayenin sonu budur.
4 Eylül 2007
Dergi okunmaz bakılır
442 demişken dergilerden devam edeyim. Yıllardır başta Vogue olmak üzere elinde bir sürü değerli dergi olan Conde Nast grubunun neden Türkiye'ye girmediğini merak ederim. Reklam pazarını mı yeterli bulmazlar acaba? Vogue Amerika edisyonunun başında efsane editör Anna Wintour vardır, bizim memlekette de taklitleri var. Mesela Alem'in başındaki kızcağız, komiktir. (Dergiciliğe devam etse Gülse Birsel olurdu belki yerli malı Wintour) Anna Wintour'un hayatı hem kitap hem film oldu, Şeytan Prada giyer ki biz de Şeytan marka giyer diye çevirdiler (The Devils Wear Prada). Moda endüstrisini nasıl parmağının ucunda oynattığının hikayesidir kitap/film Anna Wintour'un. Konuyu güncele getireyim. 3 yıl önce İtalya'dan dönerken havalanında bir Vogue almıştım evdeki meraklısına. 600 sayfadan fazla, köpek ölüsü bir dergiydi. Eylül 2007'de Vogue tam 840 sayfa çıkmış. Peki kaç sayfası reklam? 727 sayfa. Yani Anna Wintour reklamları toplamış, editörler de 113 sayfa hazırlamışlar. Dergilerdeki okunacak sayfa/reklam oranı bizim memlekette hala kabul edilebilir seviyede. Buradan illa ki topu spor dergilerine atayım. Bizim memlekette neden spor dergileri yaşamaz? Çünkü reklam alamazlar. Neden alamazlar? Çünkü Adidas ve Nike başta olmak üzere büyük spor markaları bu memlekette spor yapılmadığından ve korsandan dolayı verse de ancak 2 sayfa ilan verirler. Spor dergilerinin okuyucu profiline uyan elektronik, otomotiv, parfüm, tekstil markaları ise ilan vermekten kaçınırlar. La Gazetta dello Sport 'ta tam sayfa Armani Uomo ilanı olur, aynı ilan bizde gider kadın dergilerine verilir. Hikayenin sonu budur.
Adini vermiyim, insider vaziyet olur, hos olmaz. Memleketin magazin dergilerinden birinin editoru arkadasla oturuyoruz haftasonu Kanyon Segafredo'da, ona buna sallaniyoruz. Afedersin bok atiyoruz yani. Masada bir dergi var, onun da adini vermiyim cevap hakki dogar. Derginin kunye sayfasina erismek icin kapaktan itibaren net 50 sayfa cevirdim. Arkadas da dertliydi "Biraz bakin su dergiye" diye ornek gostermis genel yayin yonetmeni.. Dergi Vogue'la yarisir. "Stil" dergisi. Stilini yiyim dedim. Allahin cingenesini hayat ogutcusu olarak koymuslar.
YanıtlaSilEle gelen dergi muhimdir ama benim icin. O ayri konu.
turkiye'de gercek anlamda oturmus, ozgun bir moda, tasarim kavraminin olmamasi da derginin turkiye'de turkce olarak yayinlanmamasina sebep olabilir.
YanıtlaSil