El Quim de la Boqueria

Barselona'da Plaça Catalunya 'dan kendini Ramblas'a koyverdiğinde sağda kalır La Boqueria. Şehrin meşhur çarşısı. Peder bey ufakken Beyoğlu Balık Pazarı'nda gezdirirdi. Erkek adam berberini, kasabını, şarküterisini iyi seçmeli, değiştirmemeli demişti bir vakit. Beyoğlu'nun eski tadı yok, pazarının da, akp geçmiş memleketin üzerinden, ne anlar onlar lakerdadan, çirozdan. Döneyim ben Barselona'ya. Gördüklerim arasında en çok bu şehiri sevdim, en çok bu şehire doyamadım. İşte La Boqueria bizim balık pazarının büyük ağabeyi. Deniz ürünlerinin olduğu tezgahın başına geldiği zaman insanın başı dönüyor, bilmediğim onca balık, böcek. Hayran hayran seyrettiğimi bilirim. Tezgahlar binbir renk, meyve, sebze tezgahları ve o çarşının inanılmaz kokusu.
Karnın acıktığında turist gibi davranırsan yemek yiyeceğin yer çarşının karşı sırasında fason paella, kalamar, karidestir ancak. Harbi dükkan ise El Quim'dir, La Boqueria'nın içinde, yüksek taburelere tüner, tıka basa tapas yersin, bira mı içersin şarap mı bilemem. Katalanların öğle saatlerindeki uzun yemekleri, dinginlikleri, sohbetleri bizim buralarda hayatın ne kadar boktan yaşandığını bir kere daha insanın suratına vurur. Hoş kibirli milletdir Katalanlar, dötleri kalkıktır ama iyi yaşarlar. Camp Nou'da 3 yemişiz maçtan çıkmışız, iki bira içtik bir cafede, saat geceyarısına ya beş ya 10 vardı. Ağzına kadar tıka basa doluydu diagonal'de önünden geçtiğim bir restoran, kafadan gece ikilik oluruz gibiydiler içerdekiler. Bu kez kuradan Barça çıkana kadar beklemeyeceğim sokarım Antalya'nın tatil köylerine, all ınclusive'ine; ben bu yaz Barselona'ya gidiyorum. Trofolo buyur beklerim.