1997 daha dün değil miydi?

Tam 10 yıl geçmiş. Hayatımda seyrettiğim en güzel maçlardan biriydi. İlk 5 yapsam hiç kıyamam direkt koyarım bu maçı. 1997 Mart'nda Barcelona-Atletico Madrid. Calderon'da 2-2 biten Copa del Rey'in rövanş maçı. Barcelona'da Dream Team ve Cruyff dönemi sona ermiş, Başkan Nunez Cruyff kovmuş, yerinde Boby Robson var. Tercümanı Jose Mourinho. Atletico Madrid'in 90'lardaki en fırtına günleri. 96'da hem ligi hem kupayı götürmüşler. Böyle maça da ancak Cam Nou yakışırdı. Goller nasıl oldu, anlatmayayım, videosu var. Atletico Madrid'in ilk yarıda çatır çatır oynayıp 3-o öne geçtiği ve sonrasında Robson'un 2. yarıya Popescu ve Blanc'ı çıkartıp Pizzi ve Stoickov'u aldığı ve Ronaldo'nun hat-trick yapıp Barça'nın 5-4 kazandığı, Balkan forvetlerden kurulu A. Madrid'de Pantic'in 30 dakikada Baia'yı 3 kez yamulttuğu maç.

Kadrolara bakınca gözlerim doldu her nedense. Yaşlandığını hissediyor insan. Barça'da kalede Baia, Mourinho getirmiş, defansa bak Blanc daha Inter'e gitmediği zamanlar, Couto daha Serie A görmemiş, Popescu daha Parken'da penaltıyı sağ köşeye vurmamış. Hey gidi Sergi, şimdi ön libero, çapa denen zıkkımın ağababası Guardiola, sonraları Espanyol'a giden dayı kılıklı De la Pena, bir zaman sonra Nou Camp'da korner atamayacak olan Figo, artık emekli olan Pizzi, Real Madrid'den gelen Luis Enrique ve PSV'den gelen Ronaldo. Atletico Madrid'de şiir gibi isimli Caminero, kalede sonra La Coruna'ya giden Molina, Paunovic, Pantic, Bejbl'li Balkan hattı ve pivot santrforların kralı Kiko. Ulan Kiko yıllar sonra sahte formanı aldım Marmaris'den be. Maçın olduğu gün Galatasaray, Fenerbahçe'ye 3 atmış, Hakan Şükür hat-trick yapmış. 1997 daha dün değil mi yahu? Bu kadar mı çabuk geçiyor zaman? Nereye gitti bu güzel adamlar? Şerefine futbol...